İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Al bu kızıl güle bak, kanayan kalbimi gör!
Onu sen yaraladın, hançer dilinle nankör...

4 Mart 1983 – Cuma / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Aklımı aldın baştan, ettin tümüyle sürgün,
Bir kızıl köz misali gönlüme düştüğün gün.
Sen al duvaklı gelin, tomurcuk narçiçeği,
Nasıl gittin ellere, beni bırakıp üzgün

7 Şubat 1991-Perşembe/Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir eşim olsun candan; bir işim, bir de sazım,
Bir oğlum olsun bir de, nur tanesi bir kızım.
Malda mülkte gözüm yok, yeter ki sağlık olsun,
Mutluluk bence budur, daha fazla ne lazım.
27 Mart 1988- Pazar / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İstersen bağır çağır, eyle bin kere azar,
İstersen hiç aldırma, eyleyip sarfınazar
Gönlüm sevmiş bir kere katlanır her cefana,
Bin kere öldürmüşsün, bin bir olsa ne yazar!

23 Mart 1987-Pazartesi / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Azat ettim ey gönül, sal gitsin şu sevdamı,
Benden ona fayda yok, bilmem ki farkında mı?
Helal etsin hakkını, benden yana helaldir,
Kapattım o defteri, tövbe bir kez daha mı…

2 Aralık 1984-Pazar/Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bademler çiçek açtı, sokağında matem var,
Gelir geçerim yoksun, gözlerim seni arar.
Ben gülümü isterim, gerisi elin olsun,
Korkuyorum bu sene sensiz geçecek bahar,

2 Mart 1990-Cuma / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Soyadım Kocadağ’dır, adımsa malum İzzet,
Şairim; şiir yazmak, sayılırsa marifet,
Kimseyle hesabım yok; başım dik, bağrım açık,
Bir Tanrı’ya borcum var, o da candan ibaret.

1 Kasım 1988 – Salı / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bende kalmasın sevdan, gidiyorsan nihayet,
Al götür yüreğimden, dönmeyeceksen şayet.
Hasret olur, gam olur, türlü derde dönüşür,
Ölürüm çok geçmeden koyma sakın emanet.

3 Nisan 1989- Pazartesi /Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sultan idim azloldum, ne tac kaldı ne tahtım,
Birikti yıllar yılı, günü gelmeyen ahtım.
Doğmadı sabır ile beklediğim yıldızım,
Sen katran gecelerden, daha karasın bahtım.

27 Ocak 1990 – Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ölmez de sağ olursam, yaşlılık geldiği gün,
Başbaşa kalacağız biliyorum sen ve ben.
Her daim bir arada, olacağız emin ol,
Ta ki mezara kadar, müstakbel dostum baston.

25 Ocak 1990 – Perşembe / Ödemiş

Devamını Oku