Dün gece yine yazdım yazdım sildim Seni.
bir sayfanın yıpratılmış lığı kadar
İzlerin vardı kalemin ağır bastığı yerlerde,
Koyu Sancıların tutmuş,
yaprağın arkasına izler bırakan.
Yırtmadan kaybolmayan Cins ten.
@demlenmisSiirler
Oysa ki herkes jilet kesiğini,
derin izler bırakır sanır.!
bilmezler' ki Bende bıraktığın izler kadar
derin değil hiçbirisi.
Anlayacağın dikiş tutmuyor açtığın yaralar
Dikiş tutsa da kabuk bağlamıyor.
O kadar Derin işte.
@demlenmisSiirler
Beyaz sayfalara yazamadım daha duygularımı
Yaşattıklarından mütevellit,
kara kara çıkmıyor üzerlerinden izlerin.
Yırtıp atmak gerekiyor kurtulmak için
gel gör ki bir kağıtta değil Yazdıklarım.!!!
Öyle olsaydı çoktan yırtıp atmıştım bir kenara.
Çoktan yırtıp atmıştım Seni.
@demlenmisSiirler
Bununla da kalsa iyi bıraktığın İzler
birde okuyamadıklarım, okunamayanlarda Var
Onlar daha derin.!
Çünkü her teşebbüs ettiğimde Okumaya
bana biçilmiş Ömürden bir gün daha eksiltiyor.
Ve hatırlamak İstemediklerim
İşte onlar en kötüleri.!!!
Azrail le yüz yüze getiriyor Beni.
Azrail le yüz yüze.!!!
30/06/2020
13:18 #İzmir
@demlenmisSiirler
(168)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 17.4.2025 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kağıda değil kalbe yazılmış dizelerle,
geçmişin sessiz çığlığına tercüman gibi.
İz bırakanın kimliği, unutmayanın yüküyle birleşince şiir susmuyor—konuşuyor.
TÜM YORUMLAR (1)