izini sürer gecenin, gözlerin
belirsiz bir kuytuluğun çavlanında
yağmurun sesinde çoğu kez
sen ne sorarsan sor
ben ne söylerim sana
kimselerin duymadığı fısıltılarda
oysa yummadım gözlerimi karanlığa
kırmadım sözlerimi fırtınanın ardından
gidilen yerler kalınan yerlere denkti
ve kenar semtleri içimin
kendi imgesini yaratır anılardan
ve nedir umudun rengi, bilemem
sonra bir tren istasyonunda
gurbetin kokusu vururken yüreklere
gölgem gitse de uzak yollara
ben gidemem
izini sürer gecenin, gözlerin
belirsiz bir kuytuluğun çavlanında
gel dese de gözlerin, gelemem
istanbul; 18.02.2011
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 26.6.2013 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!