İzin Vermem, Bilirsin...
Neleri alıp götürmedi ki benden ayrılık; kilometrelerce umut, tonlarca sevgi, taradığım saçları, sıktığım elleri.
Gelecek, bir gün mutlaka geri.
Sevecek yine bir ömür, beni.
Ne kadar istemese de sevgimi,
Seviyor biliyorum, içten içe kalbimi.
Sen benim karanlığıma, deniz oldun be adam.
Bilirsin, çok severim ben denizi...
O dalgaların sesini, yüzümdeki yelini.
Turkuaz rengini, yeşil ile maviyi.
Benim sevdiğim kadar kimse sevemedi, teninin denize olan benzerliğini.
Sevemez de! İzin vermem bilirsin...
Bir başkası, dokunamaz sana. Sevmez benim gibi.
Sevmemeli zaten bana ait olan güzelliğini mükemmelliyetini...
Rabia Bayram
Kayıt Tarihi : 2.10.2017 21:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!