İzin Verin Ağlayayım Şiiri - Güner Kaymak

Saklamayın gözyaşlarımı,
İzin verin ağlayayım.
Yüreğimde birikenleri
Taşırmadan boşaltayım.

Ne geceye sığabildim,
Ne sabaha anlatabildim.
Yalnızlıkla yoğruldum ben,
Dertle dolup sustabildim.

Yüzümde donuk bir tebessüm,
İçimde fırtınalar esiyor.
Kimse anlamıyor hâlimi,
Bu kalp sessizce kesiliyor.

Yoruldum güçlü görünmekten,
Ezberlenen rolleri oynamaktan.
İnsanım, ne var bunda?
Bırakın da ağlayayım sonunda.

Gözlerim yanıyor susmaktan,
Gönlüm kanıyor taşmaktan.
Erkeklik bu mu gerçekten?
Ağlayamamak mı insanken?

Varsın kim ne derse desin,
Ben kendi içimde tutsak.
Bugün değilse, ne zaman
Gözyaşımla barışacak bu yasak?

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 10.07.2025