Izdırap Şiiri - Muhayyel Gizliay

Aklım serden gitti
Samet değildi zamane genci
Duvarlar arasında kırk günüm bitti
Muhayyel Samet'in mayasının harcı

Geçtiğini düşündüm benden
Ben senden önce de sevdalıydım sana
Semtimi tanıyamadım saf kalmadı kan
Neler karıştırdılar, haşaş bilmem bak arkama

Sınama beni eskiden değilim
Sana hiç olmadı öfkem, kini nereden bileyim?
Bizi sevdalayan akçeci şarlatanlardan değilim
Yüze ne çizgiler oturdu, bak eski fotoğraflara

Kavgalarım hep alay edilmen üzereydi
Mehmet Akif'in şiirine uygun dövmediler
Kaygılarım aşikar, sevda üzerineydi
Bana senin gölgende çok sövdüler

Bir adamın adamı değilken
Sevdanın delisinden oldum
Misalden taze çiçek gibi yeşerirken
Bağıran hemşire sesi duydum

Statüsüz, sıradan, dümdüz
Karagözlüyken gözükara, biz o karagözlüyle küsüz
Cürettim yok senden istemeye haşa
Yar koynuna el değdi, aşamadım
Biz Sametle geçen yaz o duvarı aşamadık