İz Sürer Yüreğim Şiiri - Kemter Abdal

Yine bir akşam çöker şehrin üstüne,
Beton duvarlar suskun, gökyüzü küskün.
Bir türkü düşer dilime, eski bir yara gibi,
Sanki dağların sesi, iner bu garip şehre.

Yüreğim bir iz sürer, dumanlı sokaklarda,
Kaybolmuş çocukların, çalınmış umutların.
Bir fabrika düdüğü çalar, acı bir ağıt gibi,
Yine bir alın teri kurur, yine bir hayal yarım.

Gecenin karanlığında, bir yıldız kayar sessizce,
Belki de bir yoksulun düşüdür yere düşen.
Bir duvar dibinde bir gazete sayfası titrer,
Manşetlerde yalanlar, satılmış vicdanlar.

Benim de bir sevdam vardı, yasaklı türküler gibi,
Bir gülüşü vardı ki, baharı getirirdi kışa.
Şimdi o da uzaklarda, bir hasret türküsü ağlar,
Gözyaşlarımla büyür, içimde bir kara sevda.

Ama umut var içimde, bir filiz gibi inatçı,
Kırık dallar yeşerecek, bir gün bu kara kış bitecek.
Ve biz, o yasaklı türküleri hep bir ağızdan söyleyeceğiz,
Güneş doğacak yeniden, bizim de yüzümüz gülecek.