İyi misin? Şiiri - İsacan Yelken

Akşamın ufkunda dirilen çiçek,
Bir lahza güneşi görmeyen çiçek...

Koparılacak bir anlık şehvetle,
Bilmeden öldürecek melanetle!

Ey Ademoğlu, gülme bari, utan!
Sensin bu toprağın altında yatan!

Geceleri uykun kaçmaz mı hiç?
Senin kalbini vicdan yakmaz mı hiç?

Şeytan fısıldasa bir tek vesvese,
Yaparız elbet onu seve seve.

Bir bir koparılıyoruz topraktan,
O koparandır sanki koparılan...

Bu ıstırap, elem bize yeterli;
Utanmadan bir de verir teselli.

Koparan “İyi misin?” diye sorar,
Ah, zavallı kalbim, nasıl da yanar...