İyi Mi Kötü Mü Bilemeden Şiiri - Jade Salix

İYİ Mİ KÖTÜ MÜ BİLEMEDEN
Ön yargılı olmamayı insanlara karşı ,
Kendime nasıl kırılmaz duvar örmeyi öğrettiniz
Yaşadığımı sandığımı hissettirdiniz iki sayı arasında
Gece hasret kaldığım uykularımmış bedeli
Bilemezdim.
Denizimde batırdınız siz Titanik'i
Yolcularıyla her şeyiyle tastamamdı oysa
Binmeyen tek yolcusuydu o gün
Zavallı gemimin ; kalbim
Ve hissettiğimde acısını batan direklerin
O gün ben ak zambaklarla sarıp da sakladım kalbimi
Gömerken bilmediği yerine kimsenin,
Hepinize güller dağıttım ellerim kanarken
Kesmekten dikenleri
Ve sonra fark ettim ki ben,en çok ben olmaktan yorulmuşum,
İyi misiniz kötü mü bilemeden sizlerin
Uçurum kenarında dolaşıp
Batımını izlerken Güneş'in siz,
Düşüp de boğulursunuz diye korktuğumdan
Kemiklerinize işlemişleri tutup attığımda ben
Ölümüne korktuğum denizle dost olmayı öğrendim
Sahilime dikmiştim firuzeden heykelimi
Ilık meltemlerle taşımıştım leylak kokusunu bahçemden
Bahçemde güller vardı zambaklar ve en çok leylaklar
Önce güneşi selamlardım sabahları
Sonra kahve içerdim bir bardak ,koyu kokulu
Güneş de severdi beni, bilirdim
Her kardeş arasında olur ya hani
Bazen o da gücenip küserdi bana
Gözleri dolar da bulutları çağırırdı
Hüzünlenirdim her şeyim için ;
Yaşadıklarıma,tüm benliğimle isteyip de yaşayamadıklarıma
O zaman onunla ben de ağlardım işte
Ama size ağladığım kadar ağlamadım,onun için bile