Korku getirir oldu kayboluşum gözlerinde,
Zira güneşi göresim yok bir nedenle sensiz de.
Alışılagelmişliğimin kuytuluğunda,
Gölgenin düştüğü her karanlığıma aydınlık oldu ayak izlerin.
Şikayet edemiyorum,lakin sudan çıkmış gibiyim,
Kalabalığını seviyorum kadın.
Zorunda kalmayı seviyorum mesela,
Ne denli somurtsam da seninle,
Bir o kadar gülümsüyorum varlığında.
Çektiğin her çilemde geri dönüyorum hayata,
Bencillik sayıyorum belki,bencillik ediyorum belki,
Zamanı bile paylaşamıyorum senle geçen,
İyi ki vardın kadın.
Kuytularımda bulduğun yerden çok uzaktayız,
Saatleri seninle sayar,
Takvimlerle daha barışır oldum.
Bayramları bilir oldum mesela,
Sever oldum sabahları da.
Zorlasam evimi bile toparlaya bilirim.
İyi ki vardın kadın,
Seninle çıktım,
Seninle doğdum,
Seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 23.6.2019 04:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatıma hayatıyla düzen veren sevgili nişanlım Fatmanur Kiraz'a ithafen yaşanmışlıklarımızdan esinlendiğim,ilhamlandığım kadına.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!