İyi ki üzdünüz beni. Her kırık sözünüz, her yarım kalan vaadiniz, bana kendimi bulmam için bir yol oldu. İlk başta anlamadım; neden böyle bir acıyı yaşadığımı, neden sürekli beklentilerimin altında ezildiğimi. Ama şimdi, o kırgınlıkların altında daha güçlü bir ben bulduğumu fark ediyorum.
Üzüldüm, belki defalarca. Güvendim ve o güvenim bir anda yıkıldı. Ama her darbede, her kırıklıkta, aslında kendime olan inancım biraz daha güçlendi. Sizin yüzünüze gülerken içimde hissettiğim o burukluk, bana en çok kendimi öğretmiş. Ben, sandığımdan daha dayanıklıymışım.
Şimdi anlıyorum ki, her kayıp aslında bir kazanım olmuş. Siz beni üzdünüz, ama o üzüntü, beni daha sağlam biri yaptı. Artık geçmişe dönüp baktığımda, acı hissetmiyorum; aksine, minnet duyuyorum. Çünkü beni incitmeseydiniz, belki de kendimi bu kadar derin tanıyamayacaktım.
İyi ki üzdünüz beni. Şimdi, kırıklarımı birer onur nişanı gibi taşıyorum, çünkü o yaralar bana en büyük dersi verdi: Kim olduğumu ve kim olmayı seçmeyeceğimi öğrendim.
Asaf Eren TürkoğluKayıt Tarihi : 5.11.2024 17:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!