İyi ki, sevmişim seni. Şiiri - Mehmet Macit

umutsuz bir aşkın yıkıntıları deste deste,
yorgun kalbimin baş köşelerinde.
düşlerimde kâbuslar,
veda ettiğin anlar rüyalarımın süsü.
henüz doğmadan yeni bir gün,
akşamı bekleyen buğulu gözlerde hüzün.
sen yoktun,
yokluğunun bitip tükenmek bilmeyen işkencelerinde,
inan ki aşkım,
ben de yoktum.

yıllar sonrasıydı.
yürüdüm ıslanarak,
yürüdüm yağmura aşkımı anlatarak.
düşmekte incecikten damlalar,
tarifsiz desenler içinde deniz.
inleyen,
ağlayan,
öfkelenen dalgalar.

ya yüreğim?
tütmekte olan bir volkan gibi alevlenip duruyor.
sensizlik,
sessizlik,
çaresizlik.
duygularımı saran paslanmış birer halkalardı.
nemli gözlerim kararmış ufuklarda.
ağır ağır geçiyor bulutlar arasından,
senli benli anılar.
sanırdım ilaç olacak,
senden ayrı,
sensiz geçtikçe yıllar.
daha bir aydınlık,
daha dün gibiydi elini tuttuğum anlar.
hele:
o son bakışın yok mu?
saplı durur kalbimde çelikten bir ok gibi.

iyi ki sevmişim,
ne çok sevmişim seni.
böylesi bir aşkı yaşamak doyumsuz bir haz,
böylesi bir aşk için ölüm bile az.

Mehmet Macit
10.11.2014
Samsun