İyi Ki Öğretmenim - Yemin

Sınıfa girer girmez bir rüzgâr değil,
Kalbimin sesi dolaşır duvardan duvara.
“Günaydın” derim; o tek kelimenin içinde
Bir günün değil, bir ömrün umudu saklıdır bana.

Ne yorgunluk taşırım ne kırgınlık,
Küçücük kalplerin telaşı durur avuçlarımda.
Biri ürkek bir serçe, biri gür bir çınar;
Her biri başka bir dünya, başka bir masal aslında.

Toplarım hepsini tek tek,
Bir düşü, bir umudu, bir soru işaretini…
Tebeşir değil, ışık tutarım ellerimde
Ve kalbim fısıldar her sabah yeniden:
“Ne olursa olsun, o ışığı söndürme…”

Yorulsam da içimden geçer bir tebessüm:
İyi ki Öğretmenim.

Ben, insan ruhunun sessiz sokaklarında
Adımları duyulmayan bir tercümanım.
Toprağım insan;
Tohumum sevgiyle yoğrulmuş bir vicdandır.

Dersim sadece bir formül değil;
Hayata dik durmayı öğretirim kimi zaman.
Çocuklar… Onlar sadece bana bırakılmış bir sınıf değil,
Geleceğin kendisi durur göz bebeklerinde.

Ayşe’nin ince bileğinde gizli narin bir umut,
Ahmet’in saçlarında deli bir rüzgârın neşesi…
Her birinde bu ülkenin yarım kalmış hikâyesi.

Unutmam ne bir gülüşü
Ne sessiz bir hıçkırığı
Ne minicik bir selamı…
Hep birlikte büyür benim kalbim.

Ve içimden gelen yine o sıcak söz:
İyi ki Öğretmenim.
★
Sınıfım… Dünyanın en küçük limanı,
Ama en parlak ışığıdır bana.
Bilgiyle dokunurum karanlığa;
Cehaletin duvarını usulca aşarım.

Bazı konular çetin, bazı yollar çok uzun…
Olsun.
Bir daha anlatırım, yine anlatırım,
Ta ki o mucize an gelip
Bir çift göz “anladım” diye parlayana kadar.

İşte bütün servetim budur:
Bir çocuğun başarısında saklı
Benim minicik payım…

Ve fısıldarım kendime:
İyi ki Öğretmenim.
★
Elbette yorulurum;
Bazen tükenmişlik sessizce sokulur içime.
Ben de insanım; kırılır, incinirim.
Ama küçücük bir el omzuma dokunana kadar,

Adımı fısıldayan bir ses
Beni hayata geri çağırır sanki.
Geleceğe çalan harç
Benim mükemmelliğim değil;
Sabırla attığım küçücük adımlardır.

Bir mum gibi eririm belki,
Ama ışığım kalır geride.
Bir çocuk korktuğunda
Aklına düşen güven sesiyim ben.

Mahşerde bile tek sermayem
Dokunduğum kalpler olacak.
Ve kalbim yine şükre döner,
İyi ki Öğretmenim. Der.
★
Bu tahta…
Her gün yeniden kurduğum küçücük meclisimdir benim.
Burada çizilen hayatın çizgileri,
Burada büyür yarının filizleri.

Ne şan - söhret isterim
Ne para pulla ölçülen bir değer…
Yıllar sonra gelen bir tek teşekkür
Dünyalara bedeldir bana.
Ben bu ülkenin her köşesinde
Duyulmasa da var olan o sesim.

Ve bir gün nefesim tükenirken bile
Son sözüm yine aynı olacak:
Kalbime mühürlenen o büyük sevdayla…
"İyi Ki Öğretmenim." Olacak.
★
Yazan: SagirZadeOzaN
10 Kasım 2024
#iyikioğretmenim