İyi Hatırla Şiiri - Esra Nizam

"İyi Hatırla"

...

Bu gece,
karanlık bir şiir yazacağım sana.
Işıklar kapalıyken,
kağıt kalem yokken.
Sadece,
zihnime kazıdıklarımı yazacağım.
Ay aydınlatmayacak geceyi.
Bulutlar kaplamayacak gökyüzünü.
Öyle karanlık bir şiir yazacağım ki sana,
Bu gecenin sabahında ihtilal olacak.
Hasretin kapatacak sokağımı.
Ve şafak vakti,
teslim olacağım kurumuş dudaklarına….

Yağmurdan kaçıp
bahar kokulu omuzlarına sığınan
bir serçeydim ben.
Çıkmaz bir sokaktım.
Seninle yol olmuştum.
Aydınlığa çekilen perdelerdim,
Seninle gökyüzüne vurulmuştum.
Kimselerin okumadığı devrik bir cümleyken ;
gözlerin değmişti de anlam bulmuştum.
Bir şairin ceketinin iç cebinde duran,
ve kimselerin okumadığı
mısralar gibiydi gözlerin.
Bir gün altında kalacağımı bile bile
Her okuduğumda,
ayrı ayrı anlamlar yüklemiştim.
Şimdiyse ;
yokluğunu unutsun diye
yüreğimi lime lime doğrayıp,
Martılara attım…

Beni sensiz görenler,
ardımdan çok güldüler bana.
Bekleme,gelmez dediler.
İnsanın acısına gülünür mü?
Güldüler sevgilim.
Haklıydılarda…
Onlara sen izin verdin.
Sen bana,
bir hoşçakal bile demedin.
Hayatından hiç geçmemişim gibi devam ettin.
Ben tamamen sensizim artık,
Seni soranlara cevap veremem.
Sana varmak için düşemem yollarına.
Ellerini tutmaya yeltenemem.
Budarım parmaklarımı sonsuzluğa….
Hem artık bir fotoğraf karesinde,
yanyana gelmemizinde imkanı yok.
Gerçi ne önemi var,
Ben sende bir hoşçakal bile edememişim ya.

Yine yazarken sana kırgın olduğumu unutup,
seni çok özledim....
Halbuki
karanlık bir şiir yazacaktım sana.
Tutamadım kendimi işte.
Yine buram buram sen koktu her mısra.
Yazmaya başlamadan önce,
bir bardak çay da
senin için koymuştum masaya.
Soğutmuşsun bak,
yine içmemişsin.
Ben mi delirdim,
yoksa sen yine mi gelmedin ?
Her ayak sesine kulak kabartıyorum lakin;
Bu şehirdeki insanlar,
çok kaba yürüyor sevgilim…

Prangalarım eskidi,
çayım soğudu.
Sigaram bitmek üzere…
Sen bu aralar iyi değilsin deyip duruyorlar bana.
İyiyim,
kabullendim her şeyi.
Yaşadıklarını kabul etmekte,
iyiyim demeye yetiyormuş bazen.
Ama benim bunu söylemeye değil,
İyi olmaya ihtiyacım var.
Benim için birşeyler yap.
Bu gece ilk defa,
benim için bir şey yap!
Gözlerini kapat şimdi…
Rüzgarın hafifçe yüzüne değdiğini hisset.
Bir süre kal öylece.
O hissettiğin
senin semalarında son uçuşumun,
öleceğini bilen bir kuş gibi,
son kanat çırpışımın rüzgarıdır.
Düşersem iyi hatırla beni.
Ne olur,
Ölürsem, iyi hatırla beni…

...

ESRA NİZAM