Sen yoksun, adını iç çekişlerime yazdım
Sensizliğimi sana benzeterek yaşadım.
Hayalinin emaresi dolaşır hala odamda,
Kapı her çaldığında dönüşünü beklerim.
Ayrılık bir duvar gibi duruyor karşımda,
Sessiz ama acımasız, aşılması imkansız
Gitmelerini öğrenirken kalmayı unuttum,
Yollar bile izlerini saklayamaz oldu senin
Kimsesizliğin acısı içimde ağır bir taş;
Bazen taşıdım, bazen altında kaldım.
Ama sen aynı fısıltıyla gidiyorum dedin
Gölge gibi direndin durdun karşımda.
Duygular bir nehir gibi çağlıyor hala içimde
Mutluluk, hüzün, hasret bu bende birleşiyor.
Ömür gülmekle ağlamak arası gibi bir fasıla
Anladım duygularla yaşamak hiç iyi gelmiyor
Kayıt Tarihi : 9.12.2025 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!