İyi bilirim Şiiri - Nezir Çakmak 2

iyi bilirim yalnızlığı
ama öyle uzun uzun anlatamam
ne kadar çok susarsam
o kadar çok dinle beni,
o kadar çok anla.
ne kadar çok gülersem
bir o kadar sil gözyaşımı
de içinden ağlama.

sonra yaz kalemle bir yere yanımdayken güldüğün her dakikayı
ve resmet bizi aklının bir köşesine
unutma o hatırayı.

iyi bilirim sensizliği
iyi yaşarım ama öğrenemem
susar giderim bir dağın başına
arar bir ağaç bulur otururum altına,
bakıp gökyüzüne yıldız sayarım
eğer biri kayarsa,
gerçekleşmeyecek bir dilek tutarım.
seni dilerim, seni...
sonra yine kalem, kağıt alır
seni yazarım.
sen de iyi oku yalnızlığı

yavaştan gün ağarır
şişeler boşalmış, şişeyle birlikte gözpınarlarım
aklımın bir yeri hiç yaşanmamış sayar geceyi
aklımın bir yeri tüm anı sığdırır
bir yanım tekrar devam etmek ister
bir yanım geçmişte sıkışıp kalır.
ama iyi bilirim yalnızlığı
iyi yazarım sensizliği
sen de iyi oku bunları.

uzunca vakit geçmiş,
yakışmışım akışına hayatın, yetişmişim
öyle mutlu olmamışım ama
eskisi kadar da üzülmemişim.
sonra bi siyah saç görmüşüm,
bi koku koklamışım..
balık hafızalıyım ya
unutup oltaya geri takılmışım

yeniden başlamışım aramaya,
her yolu sen sanmışım
her durakta durmuşum
iki kelime konuşmuş
üç gün susmuşum.

aramışım,
aramışım,
varamamışım yanına.
en sonunda kendimi bulmuşum,
yine kalmışım yalnızlığımla.
o yüzden iyi yazarım
sen de iyi oku yalnızlığı.

gecenin bir vakti kaçar uykularım
sensizliğe nöbet tutar, kimsesizliğe şafak sayarım.
sonra demli bir çay koyar,
çileyen yağmuru dinler,
bir de resmine bakarım,
bir de resmine bakarım..
bir dilek tutar, bir hayal kurarım
yıldızlarda görürüm gözlerini.
yatsam da uyuyamam ya, tavanı seyrederim.
tavana çizerim resmini,
artık gözlerimi istesem de kapayamam
kapatırsam yine gidersin..
çünkü;..
bilirsin gitmeni istemediğimi..

şimdi iyi oku bunları
iyi hatırla
çünkü;
iyi yazarım yalnızlığı
iyi bilirim sensizliği...