İtirafım efendime Şiiri - Suphi Sekü

İTİRAFIM EFENDİME(sav)

Kafamı boşalttım ben, ne düşünce ne fikir
Aklımı silkeleyip bırakmadım tek zikir
Beynimi yıkayarak, pakladım masivadan
Zaten benden değildi, ruhuma bulaşan kir

Ayukta olan her şey, toyluğuma bir gizdi
Eğri bökük ne var sa, her şey sırmali izdi
Ne bir eş seçebildim, ne yarenlik yaşadım
Yanlış yoldaş seçimi bütün ömrümü çizdi

Tamahım dalga dalga beni çekerdi dibe
Her günaha meyledip, suç yüklerdim nasibe
Nefsim cenk meydanıydı gururum sa kahraman
Teveccühü amme'ydi, ağır bedelli hibe

İstihareye yatıp gerçeği gördüm artık
Şu dilime mil çekip ağzımı dürdüm artık
Malayani, müzahraf, kineye ve hilenin
Münbit topraklarını perhizle sürdüm artık

Künde içinde künde hayat sanki güreşti
Yenilgiler benimle sadık nikâhlı eşti
Yar gördüğüm yaraymış, gönülde arsız sızı
Yitirdiğiğim hoş an'lar sonra ruhumu deşti

Olacağı çok belli, ölüm zaten yalındı
Verilen tüm payeler bir bir geri alındı
Galibi yokmuş meğer, bu illetli diyarın
Kalkan düştü elimde, mızrak kalbe çalındı

Hırsım şimdi başını taştan taşa vuruyor
Pişmanlığın ateşi kalbimi kavuruyor
Yakan ben, tutuşan ben, söndüreni yine ben
Yeni ben, eski ben in, külünü savuruyor

Bu anlamsız kulvarda, yitip yoruldum artık
Egomu mağlup edip, ruhen duruldum artık
Sorgu suali geçtim gönlümün zindanında
Sabır köşküne girip taht'a kutuldum artık

Bu benim arzuhâlim, ittirafım efendim
Kemik kemik devrildi, can da rafım efendim
Altında kaldım heyhat, enkazdadır enkazım
Moloz yığını şimdi dört tarafım efendim

Biraz geri zekâlı, biraz böndüm efendim
Dünyalık bir ateştim, artık söndüm efendim
Sümüklü böcek gibi çekildim yüreğime
Diz çöküp seccademe, sana döndüm efendim