İtiraf ve Ceza Şiiri - Demlenmiş Şiirler

Bir zamanlar adını koyamadığım bir yük
şimdi acı bir itiraf gibi yerleşiyor dilime.
Ben susarak konuşanlardan oldum.
Ve bu da... en ağır ceza oldu kendime.
kelimeler içimde yankılanan suskunluklara dönüştü.

*@demlenmisSiirler*

Yüzleşmekten kaçtığım her geçmiş
şimdi aynalarda bana bakıyor,
ve gözbebeklerimde biriken yaşlar
gölgelerin bile taşıyamayacağı kadar ağır.

*@demlenmisSiirler*

Susuyorum, ama susmak da bir sesmiş gibi
ve ses, zamanla dalga dalga içimi sarıyor.
Bir an... sadece bir an...
her şeyin anlam kazandığı o boşlukta beni asılı bırakıyor.

*@demlenmisSiirler*

Sonunda, göğsümdeki yük yerini derin bir boşluğa bıraktı
ve boşluk…çırılçıplak hâliydi merhametin, en dürüst şekliyle.
Yeni bir sessizlik doğdu içimde...
susmayan, yargılamayan, sadece var olan koca bir sessizlik.
Ve sessizlik artık sadece bir hâl değil,
kendime verdiğim son hakikat oldu.

17/07/2025
03:33 #Wahran
@demlenmisSiirler
(463)