İtibar Kaybı.
Bir insanda eğer ar, hayâ yoksa
Sen yüzüne tükür o yağmur sansın.
Ara sıra sözler gerçek de çıksa,
İnananı olmaz yırtınsın dursun!
Haberleri, sözü doğru çıkmıyor,
İftira, atmaktan kendi bıkmıyor!
Sözlerine itibar edilmiyor,
Sürekli cezalar ödesin dursun!
Şaşar derler bazen o da bir beşer,
Fırsatı bulunca eserde, coşar.
Karalamak için yollara düşer,
Bataklık içine batsın da dursun!
Hangi sözü doğru, hangisi yalan,
Sürekli başını dertlere sokan.
Bilir ki gerçekler hep ayan, beyan,
Koltuğunda caka satsın da dursun!
BOZÇALI der itibarı yok olmuş,
Halleri, sözleri hep mizah olmuş,
Bek çok nane yemiş ama doymamış,
Kendi çöplüğünde ötsün de dursun!
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 4.3.2020 00:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!