İsyankar Şiiri - Asya Yıldız

Hayır, böyle olmasını ben istemedim,
Bırak hapsettiğin tüm hislerini.
Prangaları, kelepçeleri çöz.
Zaten çevrendeki o maskeli yüzlerin
Gardiyanlıkları seni gereğinden fazla bağlıyor.
İşkence çektirme kendine,
Çöz bağlarını…
Bir şans ver kendine,
Etrafına çizdiğin o çemberin
Dışına bir adım at.
Yo, hayır; adım kafi değil.
Sıçra, çık dışarı.
Aç o yumduğun gözlerini;
Ürkme, herkes senin gibi dışarıda da.
Evet biraz daha bencil, biraz daha riyakar.
Oysa elbet vardır faziletleri de;
Sen, yeter ki görmek iste.

Biliyorsun,
insanoğlu ancak görmek istediğini görüyor.
Yaşamından hep memnun ol, yaşadıklarından.
Sonuçta, kendi isteklerini gerçekleştir hep.
Diğer insanlar olarak nitelendirdiğin şahısların
Görüşlerine göre hayatını düzenleme.
O zaman, hayat, senin hayatın olmaktan ziyade
“diğer insanların hayatı” olur.
Sen yoksun o zaman.
Sen cesetsin, bir kadavra, bir leş.
O kadarsın işte! …

Yumduğun gözlerini açtığında
Farkedeceğin parlak ışıkların görünüşlerine aldanma.
Hangisinin güneş,
Hangisinin yıldız olduğunu başta anlayamazsın.
İncelemelisin, irdelemelisin.
Bir çok yıldızdan biri olmamaya çalış.
Sen güneş olmalısın.
Diğerleri senden yararlanmalılar.
Bırak yararlansınlar, kendini kullanılmış hissetme.
Düşün, üstünsün;
Üstünsün ki senden faydalanıyorlar.
Kendi değerini bil, zekanı kullan.
Kimsenin sana yaklaşmasına izin verme.
İnsanoğlu belki Midas gibi her dokunduğunu
Salt altına dönüştürmüyor
Lakin çirkefleştirmeye kafi.
Amaçları, içinde binbir özveri ile yetiştirdiğin
O çocuğu acımasızca katletmek.
Katledilince sen de onlardan farksız olacaksın.
Basit, alalade…

Gözlerin hep ışık saçmalı, mutlu olmalı,
Sevinç dağıtmalısın.
Eh, bencil de olmalısın, unutma.
Bilmediğin yabancı bir gölgenin
Yaklaştığını hissettiğinde
içindeki şeytanın seni sollamasına izin ver.
Bırak, önden ilerlesin.
Çıkar hançer tırnaklarının izini
Gölgenin bilinmeyen yüzüne.
Bir darbe yeter.
Sonsuza dek o izi taşıyacak.
Vicdanının yetim ellerde kalmasından
Rahatsızlık duyacağını düşünerek at her adımını.
Yapacağın hamlede vezirini kaybedebilirsin,
Belki de mat olur, zekanı kullan.

İnsanoğlu peşinde koştuğu gülün etkisindeyken
Ezdiği menekşelerin farkına varmaz derler.
Bir gün mazine şöyle bir başını çevirir bakarsan,
O an içinde hiç bir tereddüt yeli esmemeli.
Yaptıklarının sonucuna katlanacaksan ez,
Parçala, dağıt, sev, isyan et, kendini bırak.
Yüreğinin sesine kulak ver,
Doğru bildiğini uygulamaktan asla çekinme.
Yaptıklarının neticeleri ne olursa olsun
Herşeyi göze alıyorsan; sorun yok.
Sen özgürsün.
Yaşam senin.
Şu lanet olası yaşam!
Sahip olduğun en büyük nimet olan yaşam!

İsyankarlığını sevgiyle terbiye et,
Ancak sevginin gücü buna yeter.