İsyanın sessizliği Şiiri - Poyraz Özbey

Söylenmemiş sözler gibi yankılanır vücutta,
Kelimelerin dilimin ucunda, ama suskun.
Ne tam bir isyan, ne de teslimiyet,
Bir vücutta kalan duygular gibi.

Şimdi sana dönüyorum, hayale değil,
Gerçeğin en soğuk görünümü.
Ne sitem, ne adını anacak cesaret,
Sadece içeride büyüyen sessiz bir devrim.

Sustukça büyüyen bir dalga gibiyim,
Kıyıya vurmayan, geri çekilmeyen.
Ne tamamlanıyorum, ne de eksiliyorum,
Sadece varım, anlatılmayan bir hikaye gibi.

Bir an gelir, yankılanır duvarlarda sesim,
Ama duymazsın, çünkü fısıltıdan ibarettir.
İsyanı var bu şiirin, ama itiraftan uzak,
Sadece bil ki, bazı sessizlikler de haykırır…