İsyanım Şiiri - Yasemin Kurt

Arsız duyguların pençesinde kalan umutlar,
Hazan yaprağı gibi dökülen ümitler,
Hangi mevsim ben gülerim ki diyen yürekler,
Sorgulanıpta cevap alınamayan geçmişler.

Adım atıp geçmişi unutmak kolay mı acaba?
Her geçmişin bir nasihatı yok mu bu dünyada?
İsteyen istediğini almakta yada başıboş bırakmakta,
İstediğin zaman istediğini almak bu kadar zor mu acaba?

Bazı zaman yürekler boş kalmak ister,bilmem neden.
Zor olan sevmek mi yoksa sevilmek mi öğrenemem kimseden.
Bırakmak ve yeniden başlamak kardeş gibi yansıtılmış neden?
Kalp bu kadarını gerçekten kaldırır mı bilmem.

Ayrılık derler bazı yaşamların başında,hüküm verirler,
Soytarı duyguların esiri olmuş başka ruhlar,başka yürekler.
Onları anlamaya çalışsada öğrenemez kimsecikler,
Bırak oldukları gibi kalsın deyip herşeyi kabul ederler.

Kabul edemem bazı şeylerde isyanım göklerde,
Hangi yüreksiz benim duygularımda yelken açıp gider?
İzin vermem,başkaldırırım sessizliklerine,
Ben kabul edemem,yaşam benim,ruh benim,
İsyanım kayıtsız şartsız teslim olup yaşam sürenler.