Yandaki evde akıl hastası vardı, bense evin önünde oynuyordum.
Babasının elinde bir keser vardı, kızın peşinden koşuyordu, bense onlara bakıyordum.
Babası kızı yakaladı, keseri kafasına vurdu.
Çok korktum, feryat ettim, yardıma kimse gelmedi, yanıma kimse gelmedi.
Bende bir zamanlar senin gibiydim, güzel düzgün konuşan biriydim.
Beni korku, bu hale koydu, bu yüzden kekeliyorum.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta