perdesi olmayan odamın içi karanlık
nedendir bu hal sedemi küstün bana aydınlık
gözlerim semada baktığım her yıldız bir bir sönüyor
yıldıza ne yaptım da bana sırtını dönüyor
bekledim bu gecenin sabahını doğacak güneşi
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Şair, şiirinde, yaşadığı bir psikoljik yalnızlık anında dış dünyanın kendi benliğindeki yansımasını yansıtmaya çalışmış. Amacına ulaşmış da diyebiliriz...
Bence başarılı bir çalışma...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta