İstila Şiiri - Ayşe Uçar

taş kesilmiş gece
tonluk balyozları vururken şakaklarıma
saatler donmuş bedenimse olduğu yerde çakılı
kirpiklerimde buzdan damlacıklar dikey dikey sarkıtlar
yılgın bakışlarımda kanat çırpmadan oturan
ah! o yırtıcı kuşlar

kalbim koşar adımlarla uykunun kapısında
tüm kapılar kapalı geçit yok
anahtarsa hiçliğin delik cebinde

köhne duvarların
yüzünde karanlık ve gölgeler çarpışırken
saatler sessizliği fısıldayan orkestralar gibi
ucu sivri bir hançer gibi
her köşe bir gizemi bir sırrı
ve gecenin rengini saklıyor

dudağımda dilimde yangın yüklü fırtınalar kasırgalar
kazara dokunsa biri gökler tutuşacak inecek yerinden göğün perdesi
zihnimde tufanlar şimşekler kıyasıya vuruşacak
yağmurlar sellere seller gözyaşıma karışacak

ruhumda çığlık çığlık kaçışan gövdesi perdeli yarasalar
içimde iplik iplik tutuşan atılgan yangınlar

fark ettiniz mi
zihnim ayrı bir dünya ayrı bir kainat
zengin malzemesiyle doygun duygular savaşlar ve yenilgiler
bedenimle hep bir barışık hep bir dargın

ah! bu geceler
istila altında uzun uzun uykusuz veremli geceler

kalbimde melodisi kırık binlerce nota- ölüyorum
yorgun nefesimse geceye karışan uygunsuz hırıltılar kuşağı
düşünceler aktıkça çağladıkça uğultulu derinlere- zihnime
ben sessizliğin içinde -diplerde
gözyaşı ummanı

neden buradayım ki
ait olmadığım bir gezegende
bu kasvet bu keder bu yok oluşlar hiçliğin anlamsızlığın evrenselliğinde
bu gam yükü beni vurur
beni öldürür

hızla tükeniyorum
geceyle birlikte akan sarhoş zamanların içinde
geceler ve hüzün
iki bulut iki sırdaş iki dost gibi
sarılıyoruz sonsuzlukta

her sarılışın koynundan çakılan bir çivi
beynimi sinsi sinsi oyarken
eksiliyorum kendimden

ah! bu geceler
dili tutuk uzun uzun uykusuz geceler
beynimde katmer katmer dalgalanan uğursuz
gıybet yapan arsız sanrılar
ah! sancılar

eli silahlı eli gaddar
bir avcıdan kaçar gibi kaçarım yaşamdan
savunmasız ve ürkek kalbimden ruhumdan geceden başka
sığınacak yerim mi var

saatler alev alev
düşünceler ve hüzünler arasında
hiçlik savruk eteğinde almış kucağına
beni usul usul boğuyor

anlamsız bir boşluğun istilasındayım
-vurgun yedim

gün tutuşuyor gözlerimde

...........
.................................................

2409202510:19