Ellerim arkamda yürüyorum
Hatırlıyorum bu caddeyi
Burası İstiklal Caddesi değil mi?
Bundan elli sene önce
1968 de
Sol yumruğumuz sıkılı ve havada
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
İstiklal caddesi., Beyoğlu'nun., İstanbul'un ve hatta bütün Türkiye'nin adım seslerinin yankılandığı cadde.,
görüntüsü ile bir vitrin., yaşadıkları ile bir tarih...
Kaleminize sağlık....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta