İstesemde Şiiri - Gökhan Onma Ebuelfiya

Nasıl anlatayım sana sevilmemeyi,
Kalabalığın içinde yalnız yürümeyi,
İçinde acılar yeşerirken bir çiçek gibi,
İnan ki unuttum sonbahardan beridir gülmeyi.

Bir şiirdir bir sevda, her hece,
Dökülür de kalbimden bir gece,
Yazmak istesem de saatlerce,
Ellerimden düşer de kalemim, sen aklıma gelince.

Saatler yıl olarak dönerken,
Yağmurlar kapımda yalnızlığı biriktirmeden,
Çocuklar okuldan neşeyle dönerken,
Bekleyeceğim seni, ne olur dön erken.

Gözyaşlarım terk etse de her gün gözlerimi,
Karıştırdım yılları, ayları, mevsimleri,
Ekim desem de sorarken saatleri,
Sensiz geçtiği içindir zamanın bütün günleri.

Giymek istersen bir gün yeşil elbiseni,
Karanlığa gömülür de görmez gözlerim seni,
Kırılır da duymazsa kalbim sesini,
Yaşlılığımdandır, sen gene giy yeşil elbiseni.

Sormasan da saatlerdir nerelerdeyim,
Bir yalnızlık romanının son sayfasının içindeyim,
Gidenlerin geldiği, senin gelmediğin bir şehirdeyim,
Ve ben senelerdir bu şehrin kapısında beklemekteyim.