İsterdim Şiiri - Ezgi Yılmaz

Yaşamak, uçsuz bucaksız yaşamak isterdim
Zamanın ötesinde bir zaman uğruna
Her şeyden evvel, yarınlar yokmuşcasına
Toprağa seslenip, köklerle yarışıp, derinlere karışırdım

Kirpiklerim hiç ıslanmasın isterdim
Ne zaman aksa baharımdan yağmuruna
Bir kuş olup uçmayı dilerdim
Gök kubbenin kızıllığına, sonsuzluğuna

Silinse izlerim, hatrım kalsın isterdim
Eşsiz benzersiz ezgilerde yankılanırcasına
Dağılmak arzusunda, sana, ona ve başkasına
Çarpışırdım bilmediğim notaların arasında

Güneşe özenir, her gün yeniden doğmak isterdim
Süzülüp odanın köşesinden ilk ışıklarımla
Düşsem üzerine desem ki yanıyorum aşkınla
İşte o zaman perdeni kapatmamanı dilerdim

Ve ben isterdim, sayısız dilekler gönderdim
Birikip hepsi üzerime yağdı, bardaktan boşanırcasına
Biraz güneş olmuştum, biraz toprak, her şeyden birazdım
Sonunda gökkuşağına karıştım, istesem de bu dünyaya sığamazdım.