Beni sevme, söz verme, cefanı istemem
Vefa diye etme yaralı yüreğime hediye
Yeter ki vefasızlık bayrağı ile gelme
Nafile söz dökmem, bilirim yüreğine söz geçiremem
Ben zamanım zalimliğine uğramışım
Zaman geçse de benim yüreğimi büyütemedi
Sevgime güvendi, imkansız bir şey yok diye bildirdi
Sevdi sadece, çok sevdi
Senin vefasızlığın beni bitirdi, değersizleştirdi
Gözümde en emin, güvenme baktığım bir dağdın
Orada Bahtiyar mutlu olacaktım
Sen oysa bana siper, tümsek bile olamadın
Vefasızım, aşkım, dünyanın sıkıntısını üzerime yıktın
Altında nefes alan bir can, ölüden oysa yok farkım
Bana sorsalar seni anlatırım
Zaman gibi sömürücü, Ömür bitirici, güzellikleri yok edip silici
Vefasızlık nedir bilir misiniz
Tanıyın O zaman benim canımdan da çok sevdiğimi
Yoksa var olurken canımla birlikte emanet edilen,
Yolumu çizen, üzen, kahreden, benimle birlikte acımadan kendini de ateşe atan kaderim mi?
Ben kendi içinde kaybolmuş, sılasız, aşksız kalmış
Yaşamım mucizelerle, şaşkın, karmakarışık,
Ölüden farksız, sadece nefes alan bir zavallıyım
Yüreğimde bir bitmesi imkansız, bir vefasız
İsimsiz kalmışım
Anın beni bundan böyle
İster vefasız, ister imkansız..
Kayıt Tarihi : 23.5.2024 12:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!