İstenmeyen Sabah Şiiri - Adnan Çaşkurlu

Göz kapaklarım şişmiş,
Ne oldu, yine mi sabah?
Gözlerimin altı kırışmış,
Ne oldu, yine mi sabah?

Gece sıkı sarmış beni,
Doyumsuz ana kucağı gibi,
Rüzgâr nenni söyler gibi.
Ne oldu, yine mi sabah?

Dert sıkıntı unutulmuş,
Yar kucağında uyunmuş,
Aşka zevke doyulmuş.
Ne oldu, yine mi sabah?

Bana yalnız gece dostmuş,
Gençliğimi rüyalara taşırmış.
Saçlarıma aklar düşmüş.
Ne oldu, yine mi sabah?

Hayır! Uyanmak istemiyorum.
Sabahla yaşlanmak istemiyorum.
Ağartma saçlarımı, istemiyorum.
Ne oldu, yine mi sabah?

Bir gün, ebedî uyuyacağım.
Ne kır saçları göreceğim.
Ne de, kırışıklıkları göreceğim.
Ne oldu, yine mi sabah?

Bölemeyeceksin artık, uykumu.
Ağartamayacaksın saçlarımı.
Döktüremeyeceksin gözyaşlarımı.
Ne oldu, yine mi sabah?

Sabahsız geceler arıyorum.
Dertsiz rüyalarda geziyorum.
Elbette, ölümü özlüyorum.
Ne oldu, yine mi sabah?

Aynada gördüğüm ben miyim?
Elde âsâ, beli bükük ben miyim?
İki atıp tek basan, ben miyim?
Ne oldu, yine mi sabah?

Bu son gece olsa sabahsız.
Dert biter mi dermansız?
Gider miyim sorgusuz sualsiz?
Ne oldu, yine mi sabah?

Ağla Mum (Şiir) 2009