Yaşamak ile yazmak arasında
Arafta kalmış sorular vardı
Cehalet hüküm sürerken
Gamsızlık kalplerde yer etmişti
Bir gecenin yalnızlığında
Sükunetin dili olmak istemiştim
Şehirler bin bir öyküyü saklasın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta