İstemez Şiiri - İlknur Topaloğlu

Ekilir sevda tohumu kıraç toprak bağrına
Papatyalar ağlar,güllerin feryadına
Dayanmaz sadrı duyulan nidâsına
Ne güneş fayda olur bir yudum su istemez

Kalp evi han değil ki her gelene açılsın
Eski defterler etrafa birer birer saçılsın
Dilleri durmayıp övgü ile anılsın
Böylesi ne hancı ne de gardiyan istemez

Dursada yamacında en helal sevdalıklar
Kör olmuş gözleri ezeden vefasızlar
Edep kelimesine evvelden ahrazlar
Ne söz, ne sükut hiçbirşeyi istemez

Her şey normal gelir yapınca kendileri
Bir özür dilerim der geçer niceleri
Bilse de bilmez olur ettiği şeyleri
Düşünmek şöyle dursun kırıldığını istemez

Devirdiğin çamlar bini geçti zaar
Zati umrunda değil olmuş bi-karar
Uğraşmak boşuna böylesinle o kadar
Değmesin der yılan, dokunulmak istemez

Nefesi nefesin olmuş deseler bile
Bir, iki, üç sayamadığın silsile
Yük gelmezmiş yine de aşığa bunca çile
Sürgün etse ellere geri dönmeni istemez

Bağdat'ta arasa böyle şerbet bulamaz
Zehir yiyen dilleri yese de tat alamaz
Sen değildin bu, nasıl oldun be haylaz
Dur durak bilmez, oturmayı istemez

Ne kadar anlatsan da anlaşılacağı bu kadar
Yanlışı doğru bilene şair olsan ne yazar
Okur geçer hunharca anlamayı istemez
Dua etsen ruhuna Fatiha'yı istemez...

İlknur Topaloğlu