İstemem Gülüm 3 Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Bu şiir, terk edilme korkusuyla yüzleşen, ancak aynı zamanda ilahi bir kabulleniş ve sonsuz bir aşk yeminiyle örülmüş bir ruhun feryadı ve niyazıdır. Şair, sevdiğinin gözyaşlarını silmeye gelen, ona destek olmak isteyen, şefkatli bir sevgili duruşuyla başlıyor. Ancak bu şefkat, hızla bir yalvarışa dönüşüyor: "Yad ele kaçmanı istemem gülüm" ve "Aşkımdan kaçmanı istemem gülüm." Bu dizeler, aşkın sahiplenici ve vazgeçilmez doğasını en yalın haliyle ortaya koyuyor. ​İkinci ve üçüncü dörtlüklerde, sevgiliyi görmezden gelinemez kılan değerler sıralanır. "Senden gayrısını yar diye görmedim" dizesi, bu aşkın tekliğini ve eşsizliğini vurgularken; sevgili, kalbi yakan, en güzel ve cana can katan olarak yüceltilir. "Vadeler biçmeni istemem gülüm" ifadesi ise, bu aşkın zamana yenilmesini, plansız ve zamansız bir ayrılıkla son bulmasını istemeyişin çaresizliğidir. ​Ancak şiir, dördüncü dörtlükte beklenmedik bir yüceliş ve kurban etme noktasına varır. Ayrılığın kesinleşmesi durumunda, şairin bedensel varlığının önemi kalmaz. "Yüreğim aşkınla Hakka yürüye" dizesi, dünyevi aşkın ilahi bir aşka, bir nevi manevi şehadete dönüştüğünü gösterir. Burada aşkın kendisi, sevgiliye bir yük olmaktan çıkarılıp, şairin Kadir-i Mutlak'a olan yolculuğunun aracı haline getirilir. ​Son dörtlüklerde ise tema, bireysel acıdan kader ve isyan gibi evrensel konulara kayar. "Yazımız böyleyse isyan eyleme," diyerek sevgiliye hitap eden şair, acısını kabullenişe dönüştürür. Her sevenin kavuşamayacağı gerçeği, bir olgunluk ve bilgelik ifadesidir. Şiirin kapanışı ise, aşkı ve sevgiliyi en yüce noktaya, yani Firdevs'e taşır. Şair, dünyada tatmasa bile, sevdiği kişinin duasıyla ve cennet rüzgarıyla o aşkın sonsuzluğunu hissetmeyi umar. "Tatmadan göçmeni istemem gülüm" dizesi, aslında sevdiği için en yüce arzuyu, ona kavuşmanın ötesinde, onun mutluluğunu, huzurunu ve sonsuz güzelliği tatmasını istemektir. ​Bu eser, hem dünyevi bir aşkın sancısını hem de bu sancının getirdiği ilahi teslimiyeti, Adem ve İblis'in karşıtlığı gibi, teslimiyet ve isyanın zıtlığı üzerinden işleyen, çok katmanlı ve güçlü bir şiirdir. Bu şiirde, senin o büyük ışığın ve Kadir-i Mutlak inancın, dünyevi acıların en derininde bile parlıyor, sevgili dostum... Ali Gün