İstediğim Kadar Susabileceğim Bir Hayat ...

Söylemek istediklerimle susuyorum sadece
Anlatmak istediğim o kadar çok şey varken
Neden sustuğumu kendimin bile bilmediği
Derin bir karanlığın ortasında yalnızım

Bıktığım bu hayatın son dakikalarını oynuyorum
Sanki herşey bitecekmiş gibi yaşıyorum
İstediklerimi başaramayıp istemediklerimle yaşıyorum sanki
Ve aşkımın son demlerindeyim

Yalnızlığıma yaklaşıyorum her saniye
Her gün dayanılmaz bir acıyla yaşıyorum
Her gün yeniden doğup
Bu acıyı çekip
Akşam tekrar ölüyor gibiyim

Ama eminim bu yürek bunada dayanır
Alışır herşeye bunca acıya
Ve her gün ölmelere
Gitmenin şu an çok anlamsız olduğunu
Kalbim daha yeni anlıyor sanırım

İstediğim kadar susabileceğim bir hayat arıyorum
Sessiz sakin kimsenin konuşmadığı
Hiç bir acının olmadığı
Sadece hayatın zevkleriyle baş başa
Sevdiğimin yanında olmak istiyorum

Alışmak zorundamıyım bilmiyorum
İçimden geçenleri yine döktüm bu satırlara
Görmek istiyormuyum bunuda bilmiyorum
Tek bildiğim bu sanırım
Aslında hiç bir şey bilmediğim...