İşte Gördün Mü? Şiiri - Sait Yalçın

Kaybetmeye alışmıştı bu yürek,
Seni de kaybettim işte gördün mü?
Ömür boyu güldürmedi bu felek,
Aşkımı katlettim işte gördün mü?

Nasıl inanmıştım oysa ben sana,
Sarılmak isterken ben kana kana,
Nasıl bir vuruştu taktın doksana,
Lâl olup sabrettim işte gördün mü?

Çaresizlik sardı sahipsiz kalbim,
Dalıp dalıp gitti o an gözlerim,
O yoldan dönmene yetmez sözlerim,
Nasıl da çarkettim işte gördün mü?

Böyle olacağı belliydi baştan,
Bu kalbim ekmeğin çıkardı taştan,
Bir sen göremedin onca telaştan,
Aşka da zulmettim işte gördün mü?

Anlamsızdır artık bu koca şehir,
Burada bal yesem gelecek zehir,
Evveli yoktu ya, kayboldu âhir,
Dünyamı kirlettim işte gördün mü?

Söylenecek sözler kaldı dilimde,
Anıları gömdüm uçsuz mâzîmde,
Boncuk boncuk terler kaldı elimde,
Çaresiz, ürkektim işte gördün mü?

Sait'im aşk kalbe el oldu gitti,
Akan gözyaşlarım sel oldu gitti,
Anladım, gönlümün bu sabrı bitti,
Aşktan da vazgeçtim işte gördün mü?

15.02.2025 Samsun
Saat : 23:38