Yanlız kaldığında bile onunla olmaktır,
Bir cihanla birlikteyken tek bir kalbe sığmaktır,
Aşk boğumunda kalıp bir nefeste çekmektir,
Gönlündeki her tarlaya sevdasını ekmektir,
En sığ yüreklere çağlayan gibi akmaktır,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
