Uzaktan görenler mutlu sanıyor
Bilmez gözlerim her gün ağlıyor
İçimdeki yara hep kanıyor
Mecnuna dönmüş benim yaşantım
Hep gece yaşarım doğmaz güneşim
Zamansız kayboldu'lar dostum'la eşim
Bu nasıl bir dünyadır be kardeşim
Nasıl biter acaba dünya hayatım
Işıklar altında yalnız biriyim
Güller arasında solmuş gibiyim
Vefasız dostları ben ne edeyim
İşte böyle dostla daha ne diyayim
Bahar mevsiminde güller açar
Dünya insan oğlundan kalmış naçar
Melekler seherde rahmet saçar
Arif olan gönül kapısını açar
Kayıt Tarihi : 4.11.2006 00:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!