İşte böyle birşey! Şiiri - Suat Oktay

Bursa`da sabah ezanı okuyor bu satırları düşerken,
önceki ve bir diğer önceki sabahlar gibi,
yine ayaktayım.
Parmaklarım tuşların üzerindeki harfleri vuruyor,
yumuşak darbelerle.
Evrenin tam orta yerinde,
bir toz zerreciğinden de zerre bir kişilik,
büyük bir enerji yayıyormuş gibi
sevdiğini haykırmak istiyor insanlara, yaşamı.
Yani ben,
ya da toz zerreciği,
ya da yaşamayı bir rüya,
rüyayı yaşam sanan herkes...
Akşam olana dek ne tohumlar rahme düşecek,
ne bedenler toprakla öpüşecek,
gözyaşları düşecek ölüme...
Minik, ateşli buseler buluşucak taptaze tenle...
işte böyle bir şey; yasamak, nefes almak, düsünmek,
düşünürken keşfetmek; aşkı, aşkın gercegini ve varoluş nedenini...
dokunmadan, görmeden, duymadan hissetmek,
işte böyle bir şey!

16 Ocak 2001(Bursa)