İstanbulluyuh Gardaş: Yersen!

İstanbul’da kurduk bir güzel dernek
Koyümüzü burda yaşatacağız.
Buraya üşüşen herkese örnek
Şehri surlar gibi kuşatacağız.

Burası bir tuhaf kibarlık fazla
Pek çoğu bakıyor cilveyle nazla.
Hele bi yerleşek inekle kazla
Engellerle tek tek baş edeceğiz.

Burası şahsınmış ora hazine
İki göz kondudan sahi kime ne?
Önce garip görün, elin gözüne
Sonra taş üstüne taş edeceğiz…

Burada tutturmuş bir düzen herkes,
Kimi zirve olmuş, kimi etmiş pes.
Dürüst çalışmayla yetişmez nefes
Bulup buşuracak aş edeceğiz.

Kapanı kaçanı bulamıyorlar,
Bulsa da bir yere tıkamıyorlar.
Arkalıdan hesap soramıyorlar
Sırt sırta verecek iş edeceğiz…

Kuruş kuruş biriktirmek: Yok öyle!
Kurt kanunu varmış düzen hep böyle.
Bir çevre yapak da ünlenek şöyle!
Çoğunun dolusun boş edeceğiz.

Yıllardır adamlar kurmuş masayı
Façayı düzeltmiş, yığmış keseyi.
Büyük lafı tutup dönmüş köşeyi
Öylesine yazı kış edeceğiz…

Arada İstanbul biraz çekiyor,
Laf aramızda ya her gün çöküyor.
Eskiler bizleri görüp bıkıyor
Bazı göz üstünde kaş edeceğiz.

Köyde yaşlı hafız: “Helal! ” der durur,
Zırnık şey çalsan hep yere vurur
Öylesi burada uyanmaz, uyur
Biz uyumayıp biri beş edeceğiz.

Yok öyle kuru laf: “Vatan ve millet,
Millet dediğin şey, sünepe illet! ”
Bırak yakasından düşmesin zillet,
Onu da iyice tuş edeceğiz.

Nasıl plan ama akıllı he mi?
Buluruz üç beş kuş veririz yemi.
Hele bir de rüzgâr bulunca gemi,
Denizin içini dış edeceğiz! ...