İstanbulda Yatsı Ezanı Şiiri - İsmail Avcı

İstanbulda yatsı ezanı okunuyor,
Ve ben gökyüzüne dalıyorum,
Yıldızlara,yarısı kaybolmuş aya...
Annem geliyor aklıma..
O, yatsı ezanını çardakta,
En uç noktasında dinlerdi.
O ilahi sedayla kendinden geçerdi.
Gizli gizli onu seyrederdim
İçim titrerdi...

Annem geliyor aklıma..
Serin yaz gecelerinde,
Bir ezan sesi kafiydi,
Onun gözyaşlarına.
İki damla süzülürdü yanık yüreğinden
Ve müezzine eşlik ederdi, derinden..

İstanbulda yatsı ezanı bitti.
Ama annem hala aklımda...
Ciğerim yanıyor, içim gidiyor
Hasret ateş gibi yakıyor beni,
Islanıyor kirpiklerim,
Damlıyorum usul usul şakaklarıma,
Ve ağarıyorum, ak düşerken saçlarıma...