İstanbulda bir telefon kulubesindeyim

Bir İstanbul sovuğu bu
İliklerimin donduğu karlı bir gece bu
İt kopukların arasın da yara aldım
Sonumun bu olacağını biliyordum
Ve bu can haliyle sen düştün aklıma

Beyoğlunun arka sokaklarında
Cıkmaz bir sokakda düşürdüler pusuya
Vurdular beni yaralandım
Bee,,! serseri bakışlım
Canıma saplanan mermiler
Seni kanayan yaramdan götüremedi

Son defa sesini duymama korkusuyla
Titreyen nefesimle
Sığındım bir telefon kulubesine
Üstelik yaralıyım
Cemberdeyim, aranmaktayım

Günlerdir arayamadığım
Bir telefona gitti parmaklarım
Biliyorum sen yine odandasın
Dalmış gözlerin düşüncelisin
Bana nefretin büyük, anlıyorum
Artık aç şu telefonuu
Kanayan yaramda
Seni ve pişmanlığımı kaybediyorum

Aloooooooo,,
Artık aç şuu telefonu duy sesimi
Sevdiğini biliyorum
Kaybedeceksin beni
Haberin olsunki?
Son nefesimdeyim içim sızlıyor

Kaç defa söyledin
İt kopukla dolaşma diye
Ama? neyleyim güzelim
Serseri doğmuşum
Kopamıyorum sokaklardan

Zinnciri kırılmış bir itte benim
Öyle farzet
Kırmışım seni, üzmüşüm seni
Alooooo..,,
Artık aç şu telefonu
Bir özür borcum var sana
Peşimdeler biliyorum
Çıkışı yok bu girdiğim sokağın

Ölüm ensemde nefes, nefes
Uyanacak şimdi İstanbul uykusundan
Haykıracağım seni
Bu kocaaa şehire
Serseriyim it kopuğum
Düzenim bozuk
Duymak istiyorsan
Artık aç şu telefonuu
Alooooo..,,,?
Seni ne kadar sevdiğimi

Birazdan bir yıldız kopacak gök yüzünden
Yağmurlar yağacak üzerime
Duy artık sesimi duuuyyy
Aloooo..,,
Aç artık şu telefonu aç

Biliyorum ordasın odandasın
Serseri bakışlım;
Gamsız yüreklim;
Ölüm yaklaştı hissediyorum bunu
Nasıl aşkını hissediyorsam
Öyle işte
Aç artık aç şu lanet telefonu

Buldular işte beni buldular
Yaralı göysümde kanayan aşkın
Ve içimde affedilmeme korkusu
Bu yük ağır gelir bana

Bu it kopuk serseriyi
Gözleri açık uğurlama
Nn; ,,olur
Artık aç şu telefonu aç
Aloooo,,,,,
Vicdanın sızlasın be gamsız yüreklim
Gökyüzü bakışlım
Namlular bana doğru
Yaralıyım üşemekteyim
Ölüme yaklaştım işte
Ölüme,,

Veee,
Telefonda sesin
Biliyorum gözlerin yaşlı
Özür dilerim
Özür dilerim
Seni seviyorum
Seni seviyorum

İstanbulda kar kış
Mermiler üzerime yağıyor
Yağmur gibi börüme börüme
İstanbulda bir telefon kulubesindeyim
Ve adını söylerken son nefesimdeydim

Düş artık düş
Viranşehirin sokaklarına
Feryadını duyur bana
Duyurki
AFFETİĞİNİ
Anlıyayım?