İstanbul ve aşk Şiiri - Orhan Diler 2

Bir akşamüstü rü’yâ gibi kandiller yanarken

Süleymaniye sessiz, zaman durmuş gibiyken,

İçimde yükselen bir ezanla hatırladım

Bir aşkı, unutur sandığım yerden derinden.

Boğazda serinim, gülüşün geçiyor hâlâ

Bir eski yaz akşamı, bir yelken, bir sevdâ...

Gözümde bir hayâl gibi süzülmekte silik

O günler ki gönülde bıraktı bin cevâ…

Ne kalbim unutabildi ne İstanbul beni

Bir aşk ki şehre sinmiş, sükûtta gizli kini

Her sokak, her köprü başı, her gölge anlattı

Sana dair o nazlı, o mahzun şiiri…

Ve anladım: bir şehir, bir aşk olur bazen

Ne tam senindir o, ne de sen ondan giden.