İstanbul'u derin bir aşkla severim ben,
Denizi gözlerini, martılar uzaklığını, köpükler hasretini kazır yüreğime.
Kanatır yaramı her denizine bakıp, düşüncelere hülyalara dalıp gidişimde,
sordum bir keresinde;
''Eyy İstanbul, sen olsan beni severmiydin? ''
Ve İstanbul dile geldi:
''Sana seninki gibi bir aşkla bakan biri olsa, canını vermezmiydin? ''
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Güzellikleri yazan kalemin daima duyğulu olsun. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta