Mehlika’mın Türküsü Şiiri - Şeref Akar

Bu Mehlika’mın Türküsüdür
Oda böyle salınırdı
Ayaklarını bastığı notalar
Su sesine karışarak yükselirdi
Göklerde Mehlika’mın saçları
Rüzgârları çağırırdı
Mısralar sallanırdı

Mehlika’mın Türküsü başladı mı
Bir hüzün sandalı yanaşırdı
Irmağın bu kenarına
Usul usul binerdi Mehlikam
Küreklerin aheste suya değen sesleri
Çağırırdı
Göklerden hurufat yağardı
Kıtalar sallanırdı

Yürüyünce Mehlika’mın Türküsü
Mehlikam yürürdü elinde kaval
Peşinde sürüyle kelamat
Gelince bir pınarın başına
Su şırıltılarından içirirdi
Şiirler sallanırdı

Bu Mehlika’mın Türküsüdür
Başka türküye benzemez
Bir gece henüz uykusundayken gözleri
Karanlığın elleri
Gizlice girmiş
Ve çalmış rüyasını
Ağlayamamış bile Mehlikam
Anlayamamış bile
Sekiz kuruşa bir tahta döşeğe satıldığını
Götürdüler sonra gün ortası
Sallanmadı bile omuzlar
Mehlikam uyanır diye
Sekiz kuruşluk döşeği toprağa sakladılar
İçinde Mehlikamı sakladılar
Beni yüreğimden salladılar

Dilimde Mehlika’mın Türküsü
Her güneş doğuşunda bahçesine koşarım
Gözlerimden biriktirdiğim yağmurları getiririm
Ateşe çalarım suyunu
Toprağına yağarım akşama dek çisil çisil
Güneş batınca naçar
Dönerim gözlerine hüznün
Bulutlardan sallanarak

Ben böyle gecelerde
Mehlika’mın Türküsünü söylerim göğe bakarak
Belki uyarda mehtaba diye
Penceremden odama gireceğini umarak
Ay yüzlü demişler sana
Bir görünsen ay mı parlak
Yüzün mü parlak
Ah bir görünseydin Mehlikam
Bu gönül sana müştak
Bu gözler nasıl müştak
Gözlerim yanıyor
Gözlerimden ateşler
Dökülüyor sallanarak

Dökülüyor Mehlika’mın Türküsü
Suların kanattığı dudaklarımdan
Ta Mehlika’mın yüreğinden
Dökülüyor ah! Tuzlara
Dökülüyor yüreğim
Merhamet pınarı
Ey! Merhamet pınarı
Getir acının oğullarını ve kızlarını
Arındır yarınları
Çekip alsınlar bu sefil döşekten
Ölü bir beden nasıl çarpar yürekten

Ey! Şairler yürüyelim
Mehlika’mın Türküsü alev alev
Sırılsıklam tutuşturdu beni
Bir kor gibi döküldüğüm türküsüne
Kurşundan şiirler döküyorum şimdi
Söylesin güneş
Bulutların hışmından
Rüzgârın merhametine sığınan güneş söylesin
Söylesinler yıldızlar ve balıklar
Ve suları kabartan ay
Sırılsıklam tutuşmamışlar mı söylesinler
Söylesinler şairlerin atardamarları
Ve göklere uzanan şahadet parmakları
Sırılsıklam yalvarmamışlar mı söylesinler

Bir rüzgâr ki Mehlikam savurdu
Aşkın çok ötesinde ateşlere düştüm
Ellerimde ve yüreğimde
Acının oğulları ve kızları
Halaylarla hasretimi getirdiler
Aldım
Son kez Mehlikam
Son kez ümitlerle kırıp acıları
Çekilen kandan
Damarlarımı koparan zamandan
Zamanın toprağa koparılışından geldim
Böyle uzak durduğuma bakma
An kadar yakınım sana
Yağmur bekliyorum
Güneşin saklandığı balçıklarla
Arınmak için
Seninle tekrar dirilmek için
Duyuyor musun Mehlikam
Topraktan Allah katına