İstanbul'um Şiiri - Nagehan Beypazar

Turnalar uçuşurken sonsuz mavilikte
Uzan güzel papatyaların arasına
Koy elini yüreğine
Yağmuru düşün
Yeditepeden süzülen
Kokuyu düşün
Torak kokusunu
Yağmurlu dar sokaklarda
Eskiyle dans eden...

Kıskanma sakın
Bu güzel toprakta açan çiçekleri
En doğal hakları
Sevilip koklanmak
Bir de Boğaz kenarında açmışsa
Aralarına düşen birkaç simit susamıyla
Güvercinler gezinsin yapraklarında...

Yorgunluğunun ardından gülümseyen
Sessiz şahidim
Mutlu ediyor beni
Senin kucağında olduğumu hatırlamak
Ve yummak gözlerimi
Horoz şekerimi yalarken
Yüreğimin acısını,
Denize yansıyan yıldızlarınla
Koca gövden alnındaki terini silerken
Senle seni paylaşmak...
İnan bana güzel şey
Senin insanların
Senin yağmurların
Senin tramvayların
Senin umutlarınla
Buradan gökyüzüne bakmak
Öylesine güzel şey
İstanbul'da İstanbul'la yaşamak!