Her şeye İstanbul’da başlamak, bu muhalde biteviye,
Doğmaya, yaşamaya, sevmeye ve ölmeye.
Ona doğmak, onunla yaşamak, onu sevmek ve onda ölmek,
Hayat felsefem elbet, arzum duamın kabulü ile şereflenmek.
Bir zarafete İstanbul demek, suyunu ab-ı hayat bilmek,
Şebnemlerin sabahı ıslattığı İstanbul’da, havasını içmek.
Her kula nasip değil, zehri sevdayla bala çevirmek,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiirinizi ve sizi tebrik eder başarılar diler saygı ve hürmetlerimi sunarım....Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta