İstanbul’u İzliyorum

İstanbul’u İzliyorum

İstanbul’u izliyorum gözlerim kapalı
Neden kapalı bilmiyorum sanıyordum
Nedenini daha sonra anımsıyorum
Kalbimdeki hasret gözümden akan yaşta olmalı

Kabuk bağlamış bir yara
Kaşıdıkça kanayan
Dost dediğin nedir ki
Senden uzakta olan

Her yerde olmasa da
İzleri var İstanbul sokaklarında
Belki bir çeşme başında
Belki dolmuş durağında

Gözlerim kapalı çünkü
O’nu düşlüyorum
Bir gün çıka gelir diye
Hayalini gözlüyorum

Aslında gelmeyecek
Bunu bile bile bekliyorum
Umudumu kalbimin
En derin noktasına gömüyorum