İstanbul Türküleri Şiiri - Ömer Çelik

İstanbul iki yaka, tek kainat güzeli
Sevgiye mazhar olmuş her asırda, her çağda.
Hipodrom talanına içlenmiş olacak ki
Türk mühürü vurulmuş, taşına, toprağına.

Muharip kadırgalar aşarken tepeleri
Zafer için doğmuştu, cengaver neferleri.
Surlardan yankılanan Fatih'in top sesleri
İlham verir gün boyu, her Türk'ün dimağına.

Alimler suhuletle yıkarken tabuları
İhtisas sahipleri meşveretlere daldı.
İstanbul yedi tepe üstüne tasarlandı.
Seyrine doyum olmaz, tan yeri ağarınca.

Külliyeleri mahir, zindanları lanetli
Aya, güneşe bakar, sarayları, köşkleri.
Ruhumu ferahlatır, endemik bahçeleri
Buram buram gül kokar, ikindi sıcağında.

Partizanlara nispet, uysal bir havası var
Roman havası çalar, Teke zortlatması var.
Seymenler halay çeker, Efeler horon kurar
Şevk katar güzelleri, yarenler kervanına.

Şölenlerde kaynaşır, köylü, kentli, taşralı
Çileli, garip yüzler, doldurmuş varoşları.
Kiminde şark çıbanı, kiminin gözü yaşlı
Ozanlar Türkü yakar, yurdun her bucağına.

Bu diyarda kesişir, deniz aşırı yollar
İskeleleri mezgit, bağları nergis kokar.
Mistik kokulu tarih, ve akustik dalgalar
Uçuşur yelkenliler martılara Boğaz'da.

Suları yarar iken, Güzel Hisar vapuru
Bir yanda Haydarpaşa, bir yanda Sarayburnu
Otağını kuranlar, Cihana sığmıyordu
Fetihler destanlaşır, her Türk'ün ocağında.

İstanbul; mağrur şehrim; bunca hikmetler, sırlar...
Gezdim Halep'i, Şam'ı, yağmalanmış, tarumar!
Akdeniz epey puslu, Yemen'in sancısı var
Hasrettir mazlum iller, ŞANLI TÜRK BAYRAĞINA!

Topkapı Sarayı 2009