İstanbul şiiri Şiiri - Doğa Konakoğlu

bilirsin istanbul sabahlarını;
herkes sıkıntılı,sessiz...
birtek ben ışıldıyorum,
yalnızlıkların,gölgelerin,sıkıntıların içinde...
bir kalbimin olamadı istanbul,
bir mutlu,etrafında martılar...
sensin nedeni!
biliyormusun neden?
sabah doğan,akşam batan güneş gibisin,
bir dişi kedi gibi...
yırtıcı ve benim olmayan...
istanbul senin etrafında dönüyor,
vapurları bırakmış sende dönüyor martılar...
sen de benim olsaydın,
senle beraber yaşasaydık istanbul'u...
ne olurdu sarı papatyam?
sensizliğin sessizliğinde her gün akşam oluyor...
ne olurdu hiç batmasaydın,hep güneşim olsaydın?
adam gibi sevseydim seni?
sensiz olmadan ağlamadan..?