İstanbul Rüzgarları Şiiri - Şeyda Bozkurt

İstanbul rüzgarları bağrımda esiyor
Bu soğuk kış geceleri bitmek bilmiyordu
Sıradan hayatım sona ermiyor
Kalbimdeki ateş dinmek bilmiyordu

İstanbul rüzgarları derinlerde esiyor
Üşüyorum yorgunum soğuk havalar hiç geçmiyor
Her gün yeniden acın tazeleniyordu
Yekpare aşkın beni benden ediyordu

İstanbul rüzgarları bu gece sessiz esiyor
Sokaklar yalnız ben yağmurlarla ağlıyorum
İstanbul benden vazgeçmişti
Sokaklar yağmur ve gece beni terk etmişti

İstanbul rüzgarları gözlerimde esiyor
Gözlerimde sonsuz bir pınar gibi
Bu terk ediliş beni sensiz, beni bensiz bıraktı
İstanbul beni terk etmişti